In Wenen bezocht ik ook het Schloss (of Slot in het Nederlands) Schönbrunn. Het paleis zelf ben ik toen niet binnengegaan, omdat we net het paleis van Sissi achter de rug hadden. De tuinen zijn echter vrij te bezoeken en ideaal om een namiddagje in rond te struinen. En in verloren te lopen, want ze zijn erg groot.
Zo, dat waren weer enkele zaken van op de Werelderfgoedlijst die ik zag. Hoe langer ik dit onderzoek, hoe meer ik besef dat ik mij niet meer heel goed kan herinneren of ik nu op sommige plaatsen ben geweest of niet. Mijn ouders namen me immers al van jonge leeftijd (drie, aan de schattige foto's te zien in mijn kinderalbum) op pad. Ik heb bijvoorbeeld heel goede herinneringen aan een vakantie in Normandië ten tijde van 50 jaar D-Day, toen ik nog maar 7 jaar was. Af en toe moet ik dus eens een hulplijn inschakelen en mijn ouders vragen of de herinnering klopt of dat ik mij iets inbeeld. En zo eindigen we altijd in een gezellige avond met heel wat reisverhalen van twintig jaar geleden, wat het extra gezellig maakt!
Lees hier deel 1 van de Unesco-werelderfgoedreeks.
Duitsland heeft wel wat bijzondere sites die zeker het bezoeken waard zijn. Wij gaan nu al bijna 10 jaar iedere kerst naar de markten daar en hebben er inmiddels al heel wat gezien. Persoonlijke favorieten: goslar, lubeck, bamberg en Hamburg. Laatstgenoemde is mss wel de leukste stad van allemaal maar de unescosite maakt daar alleen maar een klein deel van uit. (Kniesoor)
Over de d-day beaches wordt deze zomer trouwens besloten of ze ook op de lijst komen. Het is maar dat je het weet…??
Van dit rijtje kan ik alleen maar Praag afstrepen. Ik heb nog genoeg te ontdekken dus.. Ik wil graag meer van Duitsland ontdekken.